Czar PRL

Dla osób chcących wrócić na chwilę do czasów PRL, wartym odwiedzenia miejscem jest muzeum Czar PRL przy ulicy Mińskiej 25.

® 0-22

® 0-22

® 0-22

® 0-22

® 0-22

® 0-22

® 0-22

® 0-22

® 0-22

Ośrodek CWKS Legia na Bemowie

Opuszczone tereny CWKS Legia przy ulicy Waldorfa są jednym z licznych reliktów przeszłości, które zaniedbałe, niszczeją w bardzo szybkim tempie. Jest to dawny ośrodek sportowy stołecznego klubu, zagospodarowany na dawnych terenach wojskowych o powierzchni 80 ha. Znajdował się tutaj między innymi hotel dla sportowców czy hipodrom z trybunami.

Źródło: http://cab.waw.pl/

Źródło: http://cab.waw.pl

W planach były hale dla siatkarzy i koszykarzy oraz dwa baseny, kryty i odkryty. Na planach się skończyło. Ciekawa architektura budynków odchodzi w zapomnienie.

Źródło: http://cab.waw.pl

Obszar dawnego ośrodka jest dostępny do zwiedzania, można tam spotkać osoby aktywnie spędzające czas. Poniżej przedstawiam zdjęcia obrazujące obecny stan ośrodka.

® 0-22

® 0-22

® 0-22

® 0-22

® 0-22

Złota 44 - Żagiel Libeskinda

W miejsce budynku City Center powstał trzeci co do wielkości budynek w Warszawie -apartamentowiec Złota 44, którego budowa rozpoczęła się w 2008 roku. Rok później w wyniku problemów finansowych inwestora budowa została wstrzymana, by w styczniu 2011 zostać wznowiona. Zakończenie budowy konstrukcji 192 metrowego apartamentowca miało miejsce 1 lutego 2012 roku. Budynek posiada 54 piętra, na których znajdzie się łącznie 266 apartamentów. Nowoczesny budynek będzie wyposażony w komputerowe sterowanie oświetleniem czy klimatyzacją, a karta magnetyczna umożliwi wjazd jedynie na piętro, na którym znajduje się apartament jej właściciela.

® 0-22

Samotna kobieta

Jedno z moich ulubionych zdjęć, które zrobiłem obok Dworca Centralnego. Lubię Warszawę nocą.

® 0-22

Armatnia

Lubię spacerować w okolicach Dworca Zachodniego. Mimo, że są to miejsca zapuszczone i zaniedbane warto je odwiedzić. Dziś przedstawiam kolejarskie osiedle na ulicy Armatniej. Wchodząc schodami od ulicy Prymasa Tysiąclecia przed nami wyłania się miejsce, w którym czas się zatrzymał. Piękne ceglane budynki, brukowana ulica i wiadukt dawnej Kolei Warszawsko-Kaliskiej robią wrażenie.

® 0-22

® 0-22

® 0-22

TVP

® 0-22

® 0-22

® 0-22

Stadion Narodowy

Powstały w miejsce Stadionu X-lecia, Stadion Narodowy od początku budził we mnie mieszane uczucia. Po pierwsze ze względu na elewację zewnętrzną, która najzwyczajniej mi się nie podobała. Po drugie, zastanawiałem się, po co Warszawie drugi stadion europejskiego formatu? Czy nie lepszym rozwiązaniem byłoby wybudowanie jednej,  dużej areny na Łazienkowskiej? Z czasem doszedłem do wniosku, że wybudowanie Stadionu Narodowego miało sens, a i jego widok z zewnątrz zaczął mi się podobać.

® 0-22

® 0-22

® 0-22

® 0-22

Synagoga na Tłomackiem

Nazywana Wielką Synagogą, której uroczyste otwarcie miało miejsce 26 września 1876 roku, była niewątpliwie jedną z najwspanialszych budowli XIX wiecznej Warszawy. Majestatyczna budowla, zwieńczona kopułą w kształcie korony została zaprojektowana przez architekta Leonarda Marconiego.

Pomysł na powstanie Świątyni zrodził się za sprawą Ludwika Natansona. Powołano do życia Komitet Budowy Synagogi, wystosował do władz prośbę o zgodę na budowę, którą otrzymano dopiero za drugim razem. Problemem okazało się znalezienie miejsca w którym miałaby powstać Synagoga. Po długich negocjacjach ostatecznie ustalono, że Świątynia zostanie wzniesiona na placu Tłomackie. Na uroczystości otwarcia nie zabrakło ówczesnego prezydenta Warszawy Sokratesa Starynkiewicza. Zebrani zostali powitani w języku polskim przez Izaaka Cylkowa, co było swego rodzaju przyzwoleniem na wygłaszanie kazań w tym języku.

Synagoga mogła pomieścić ponad dwa tysiące wiernych. Pełniła nie tylko funkcję religijną, odbywały się w niej nabożeństwa związane z uchwaleniem Konstytucji 3 maja czy odzyskaniem przez Polskę niepodległości. W świątyni odbyło się także nabożeństwo pogrzebowe marszałka Józefa Piłsudskiego.

http://www.stacjamuranow.art.pl

Rok 1940 był początkiem końca Wielkiej Synagogi. Hitlerowcy rozpoczęli dewastację świątyni, część ozdób i relikwii została rozgrabiona. Budynek był w opłakanym stanie, a szczególnie jego dziurawy dach. W 1942 roku miało miejsce zmniejszenie obszaru getta warszawskiego, a Wielka Synagoga, z której   Hitlerowcy zrobili z niej magazyn, znalazła się poza jego murami. 

Kres Synagogi nastąpił 16 maja 1943 roku, gdy  SS-Gruppenführer Jurgen Stroop osobiście wysadził budynek, co miało być symbolem ostatecznego zlikwidowania dzielnicy żydowskiej. W latach powojennych pojawiał się temat odbudowy świątyni, jednak jedynie na planach się skończyło. Natomiast w latach 50 XX wieku postanowiono wybudować w miejscu Synagogi wieżowiec, nazywany Błękitnym. Budowa trwała aż do 1991 roku, a długi czas realizacji inwestycji przez wielu był obarczany klątwą rabina, związaną z profanacją świętego miejsca.

Obecnie niedaleko Muzeum Niepodległości znajduje się makieta Wielkiej Synagogi i placu Tłomackie autorstwa Jana Strumiłło, którą można oglądać do końca wakacji

Umierająca Łucka

Czas wyjątkowo odcisnął piętno na kamienicach znajdujących się przy ulicy Łuckiej. Znajdziemy tutaj XIX-wieczne czynszówki, wśród których ta, przy Łuckiej 8 należąca niegdyś do Abrama Włodawera jest najstarszą na Woli. Wybudowana w 1878 roku, nie ucierpiała podczas II wojny światowej. Kamienica została wpisana do rejestru zabytków w 1992 roku. Jej stan techniczny jest fatalny, okna zostały zamurowane, zbudowano specjalny daszek chroniący przechodniów przed spadającymi kawałkami budynku.

Idąc dalej ulicą Łucką od ulicy Żelaznej, po prawej stronie znajduje się podwórko, a na nim kamienica pod numerem 10. Jeszcze niedawno można było tam zobaczyć przedwojenną prasę. Nie wiadomo jaki spotkał ją lost. Ponadto, do niedawna wejście do oficyny fabryki Chaskiela i Józefa Cukierwaarów było możliwe. Obecnie drzwi są zabite deskami, a ludzie zostali wyeksmitowani z popadającej w ruinę kamienicy.

® 0-22 - Podwórko przy Łuckiej 10

® 0-22 - Wnętrze kamienicy przy Łuckiej 10

® 0-22 - Wnętrze kamienicy przy Łuckiej 10

® 0-22 - Podwórko przy Łuckiej 10

Idąc dalej mijamy budynek nr.12 w którym znajduje się warsztat samochodowy oraz kamienicę przy Łuckiej 14, która została wybudowana w 1900 roku i należała kiedyś do Arona Oppenheima. W podwórku znajduje się kilkupiętrowa oficyna. Podobnie jak jej sąsiadki spod numeru 8 i 10, kamienica jest w bardzo złym stanie. Bardzo możliwe, że w dalszym ciągu nikt nie będzie interesował się kamienicami do momentu ich zawalenia się. Szkoda, bo coraz mniej takich miejsc w naszej Warszawie. Obym się mylił..

® 0-22 - Wnętrze kamienicy przy Łuckiej 14

Warszawa 1935

Od dłuższego czasu zbierałem się z zamiarem pójścia do kina na Warszawę 1935. I we wtorek udało mi się zebrać, wraz z moją drugą połówką wybraliśmy się do Feminy. Nie mogliśmy doczekać się rozpoczęcia projekcji. Gdy zasiedliśmy wygodnie w fotelach... Zaczęło się! Na ekranie pojawiło się piękne miasto, w którym każdy budynek był częścią całości. Niesamowite kadry z lotu ptaka przedstawiają wspaniałą kompozycję układu przestrzennego miasta. Budynki były rozmieszczone w sposób przemyślany, zachowana była pewna harmonia, której w dzisiejszej stolicy mi brakuje. Oglądając te obrazy chciałoby się przenieść w tamte czasy, żeby choć na chwilę poczuć klimat ówczesnej Warszawy. Film robi naprawdę wielkie wrażenie, warto wybrać się do kina.

www.warszawa1935.pl/